De NVOG nieuwsbrief.

Met enige regelmaat krijgen wij van geabonneerden op de digitale NVOG nieuwsbrief de melding “ik heb al enkele weken geen nieuwsbrief meer ontvangen” terwijl men zich niet heeft uitgeschreven voor de nieuwsbrief. Deze “klacht” komt vrijwel altijd van een e-mailadres van de secretaris of een andere contactpersoon van een aangesloten vereniging. Waarom dit gebeurt en hoe dit kan worden voorkomen wordt hieronder uitgelegd.

Eenvoudig gesteld kunnen de abonnees op de nieuwsbrief worden ingedeeld in twee groepen. De eerste groep (1) bestaat uit personen die op hun privé e-mailadres de NVOG nieuwsbrief rechtstreeks vanuit de verzendlijst op nvog@gepensioneerden.nl krijgen toegestuurd. De andere groep (2) krijgt de digitale nieuwsbrief via hun vereniging (meestal het secretariaat) of via een kennis doorgestuurd.

Wanneer nu een lezer van de nieuwsbrief in groep 2 zich via de link “afmelden” (helemaal onderaan de nieuwsbrief) uitschrijft, ontvangt niet alleen hij/zij geen nieuwsbrief meer, maar krijgt degene die de nieuwsbrief heeft doorgestuurd geen nieuwsbrief meer en ook alle adressen aan wie die vereniging de nieuwsbrief heeft doorgestuurd niet meer! Het is daarom erg belangrijk om na te gaan van wie u de nieuwsbrief ontvangt, mocht u zich willen afmelden.

Wij adviseren u nadrukkelijk zich af te melden bij degene van wie u de nieuwsbrief ontvangt en niet via de link onderaan de nieuwsbrief. Hiermee voorkomt u dat veel lezers een aantal weken geen nieuwsbrief ontvangen en het bespaart het verenigingsbureau een heleboel zoekwerk en administratieve rompslomp. Voor digitale nieuwsbrieven bestaat overigens de wettelijke verplichting om een afmeldlink te plaatsen, wij kunnen die dus niet verwijderen.

Ontwikkelingen in ziekenhuizen.

Het is weer wat stil geworden met betrekking tot het faillissement van het Slotervaart-ziekenhuis en de ziekenhuizen in en rond Lelystad. Het faillissement van het Slotervaart ziekenhuis is definitief en blijft gesloten. Het is jammer voor de patiënten die in de omgeving wonen maar er is genoeg ziekenhuiscapaciteit in Amsterdam om dit over te nemen. Het ziekenhuis in Lelystad krijgt een doorstart onder leiding van het ziekenhuis in Harderwijk maar het zal wel beperkt blijven tot de nodige zorg. Destijds was het ziekenhuis in Lelystad gebouwd met het oog op en bevolking van 250.000 personen, maar het is tot 150.000 beperkt gebleven en dat geeft kostenproblemen!

Ook in Tilburg-Waalwijk gaat er iets bijzonders gebeuren. 20 jaar geleden waren er 3 zelfstandige ziekenhuizen maar deze zijn in de loop van jaren gefuseerd tot één ziekenhuisorganisatie. Nu gaat Waalwijk dicht en de bedden voor meerdaagse verpleegopnames worden geconcentreerd in één van de ziekenhuizen. In dat ziekenhuis wordt ook de eerste hulp geconcentreerd. Dit is het gevolg van het feit dat het aantal meerdaagse opnames steeds minder wordt en zo ook de opnametijd. Daarnaast is ook de beschikbaarheid van verpleegsters in de eerste hulp een probleem. Deze ontwikkeling wordt over meerdere jaren gespreid. Wij verwachtten dat er meer van dit soort veranderingen in ziekenhuizen zich zullen voordoen. De zorg moet wel toegankelijk, maar ook betaalbaar blijven.

Huisartsenzorg stevent op grote tekorten af.

De minister van medische zorg, Bruno Bruins, heeft een onderzoek laten instellen over de ontwikkeling van de vraag naar huisartsenzorg in de komende jaren. Deze gaat zowel door de steeds hogere vraag als gevolg van de vergrijzing in Nederland als wel door de verschuiving van specialistische zorg in ziekenhuizen naar zorg door de huisartsen, enorm toenemen. In veel gebieden in Nederland gaan tekorten ontstaan en dat vraagt om maatregelen op korte termijn. De minister gaat nu met zowel de Landelijke Huisartsen-vereniging als met de betrokken universiteiten in gesprek om te bezien hoe concreet uitvoering kan worden gegeven aan de aanbevelingen die in het onderzoek zijn gedaan. Dat staat in een brief die de minister hierover op 20 december aan de Tweede Kamer heeft gezonden.

Het is een probleem dat minder huisartsen afstuderen aan de universiteiten dan medisch specialisten en dat veel meer vrouwen dan mannen kiezen voor het vak van huisarts. Daarbij komt nog dat het houden van een praktijk door startende huisartsen als niet aantrekkelijk wordt beschouwd. Veel huisartsen in kleine kernen in een eenmanspraktijk kunnen moeilijk een opvolger vinden. Groepspraktijken van huisartsen die gezamenlijk ook assistenten en zorgondersteuners kunnen hebben, zijn normaal geworden. En daarbij komt nog dat vrouwelijke huisartsen, zeker als ze kinderen hebben, graag een gedeeltelijke dagtaak of weektaak willen hebben, waardoor de druk op verhoging van het aantal huisartsen toeneemt, zelfs als de vraag niet zou toenemen.  De werkdruk van huisartsen neemt toe en dat gaat ten koste van een goed gesprek en een goede diagnose.

Wij blijven dit volgen en wensen de minister succes met zijn activiteiten om voor dit probleem een oplossing te vinden. Maar wij denken wel dat dit geld gaat kosten wat door de zorgverzekerden moet worden opgebracht.